اثر تمرینات ترکیبی هوازی- مقاومتی بر نیمرخ لیپیدی و آنزیم های کبدی بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی تحت رژیم غذایی

مقدمه و هدف: بیماری کبد چرب غیرالکلی یکی از بیماری های شایع می باشد. اثر فعالیت ورزشی روی این بیماری به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین ترکیبی هوازی- مقاومتی روی نیمرخ لیپیدی و آنزیم های کبدی در بیماران کبد چرب غیرالکلی تحت رژیم غذایی بود. روش ها: در یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون تعداد 19 مرد (با میانگین سنی 15/8± 1/38 سال، قد 64/4± 94/173 سانتی متر ، وزن 05/13± 21/85 کیلوگرم و bmi 87/3± 13/28 کیلوگرم بر متر مربع) مبتلا به کبد چرب غیرالکلی به طور تصادفی به دو گروه کنترل (8 نفر) و تجربی (11 نفر) تقسیم شدند. در گروه کنترل فقط رژیم غذایی در حالیکه در گروه تجربی رژیم غذایی به همراه تمرین ورزشی اعمال گردید. برنامه تمرینی، ترکیبی از تمرین هوازی و مقاومتی به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه 90 دقیقه ای بود. از تمام آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله خونگیری به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل بر تفاوت نمرات استفاده شد. سطح معنی داری 05/0? ? در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج تحقیق حاکی از آن بود که در متغیر های درصد چربی بدن (1/4= t، 002/0= p)، درصد توده بدون چربی (8/3- = t، 003/0= p)، کلسترول تام (62/5= t، 0001/0= p)، حداکثر اکسیژن مصرفی(47/7- =t، 0001/0=p)، تری گلیسرید (79/2= t، 01/0= p)، ldl (74/3= t، 004/0= p) و نسبت کلسترول تام به hdl (8/7= t، 0001/0= p)؛ در گروه رژیم و ورزش بهبود معناداری مشاهده شد. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد، هشت هفته تمرین ترکیبی هوازی- مقاومتی به همراه رژیم غذایی تاثیر معناداری متغیر های بیوشیمیایی (fbs, tc, tg, hdl, ldl, ast,alt) بیماران کبد چرب غیرالکلی نداشت. کافی نبودن دوره مداخله (رژیم و ورزش)، تواتر و شدت تمرینات می تواند از جمله علل احتمالی عدم تاثیر تمرین و رژیم بین این دو گروه، بر متغیر های مذکور باشد.